We hadden het vuige lef van tussen half één en vijf voor één een lunchpauze te houden, toen we rond twintig voor één werden aangesproken door een Boho Chic Ortho Chick, een van de collega's uit de Veldkant van de Zorgsector. Ze had "die papieren" nodig, en dringend. Ze vertelde niet voor wat of waarom. Ze had ons geen smakelijk eten toegewenst. Nee, ze had zelfs niet verteld hoe ze heette en op welke dienst ze werkte. Ze had gewoon "die papieren" nodig. "Wat voor papieren?" "Die papieren, zoals de vorige keer." Ze werd al behoorlijk ongeduldig. Duidelijk was dat deze Boho Chic Ortho Chick* niet gewend was niet op haar wenken bediend te worden. Het gerol met haar met clean beauty-eyeliner omrande ogen moest ons duidelijk maken dat zij heel erg belangrijk was, en het niet de bedoeling zou zijn dat ze zichzelf zou gaan verduidelijken, laat staan herhalen. "Die papieren zoals de vorige keer ! Oude papieren!" " Bedoel je archief ?...